Pieczony karczek, ze szparagami i sosem chrzanowym

   W standardowym scenariuszu, sos chrzanowy zwykle kojarzy się z mięsem wołowym gotowanym w rosole. Przynajmniej u mnie w domu, tak się to zwykle jadało. Pomyślałem jednak, że ostry, kwaskowy smak tego sosu powinien idealnie pasować do szparagów. A że właśnie mamy początek sezonu na nie, to można było szybko zweryfikować tą tezę. Jako baza, pieczony karczek w autorskiej bejcy :)

Potrzebne będzie:

Na bejcę do mięsa:

• pokrojona w kostkę cebula
• dwa przeciśnięte przez praskę ząbki czosnku
• łyżka posiekanego oregano
• łyżka posiekanego rozmarynu
• łyżka posiekanego tymianku
• łyżeczka soli
• ćwierć łyżeczki pieprzu
• cztery, pięć łyżek oliwy. 

Na sos chrzanowy:

• szklanka bulionu
• łyżka masła
• łyżka tartego chrzanu 
• pół szklanki śmietany

Oprócz tego:

• około kilograma karczku wieprzowego
• ziemniaki młode, tyle ile zjecie. 

   Najpierw przygotujemy bejcę do mięsa. Wszystkie wymienione składniki trzeba po prostu wymieszać z oliwą, dodając je stopniowo. Potem bejcę odstawiamy na jakieś pół godzinki, tak żeby smaki się przeniknęły. W tym czasie przygotowujemy mięso, usuwając twardsze elementy z wierzchu i delikatnie nakłuwając je nożem. Gdy jest gotowe zalewamy je bejcą, rozprowadzając równomiernie po całej powierzchni wszystkie składniki. Odstawiamy do lodówki na kilka godzin, a najlepiej na noc. Po tym czasie pieczemy w temperaturze 180 stopni Celsjusza, licząc po około godzinę pieczenia na kilogram mięsa. My robimy to w rękawie i ten sposób polecamy, dzięki temu mięso piecze się w kompletnie odizolowanym otoczeniu, żadne aromaty nie uciekają, może w domu nie pachnie tak ładnie podczas przygotowywania, ale za to wszystko co cenne zostaje w potrawie. 

   Po upieczeniu mięso wyjmujemy z rękawa i zostawiamy na desce na jakieś 5-10 minut, żeby ostatecznie doszło. Kroimy na plastry i serwujemy razem ze szparagami, ziemniakami i sosem chrzanowym, które przygotowujemy w trakcie pieczenia mięsa. 

   Sos chrzanowy, to chyba najprostszy z możliwych sosów. Wystarczy przez chwilę podsmażyć na maśle łyżkę chrzanu, zalać bulionem, poczekać aż się zagotuje, a potem zagęścić śmietaną. My zwykle po doprowadzeniu go do wrzenia, zostawiamy na minimalnym ogniu, tak żeby tylko migotał. W ten sposób jest gotowy do podania w każdej chwili. 

   W osobnym garnku gotujemy szparagi. Najlepiej mieć do tego oczywiście specjalny garnek, ale ani my nie mamy, ani Wy pewnie też nie. Gotujemy je więc w jakimś najwyższym z posiadanych. My robimy tak, że na dno garnka wlewamy około 2 cm. wody, solimy ją intensywnie, a następnie gotujemy szparagi na parze, pod przykryciem. Trwa to zaledwie kilka minut więc trzeba być czujnym, jeśli przegapicie moment, wyjdzie Wam szparagowe puree. Aha, szparagi oczywiście ustawiamy w garnku pionowo główkami do góry. 

   I to tyle, podajemy całość z młodymi ziemniakami ugotowanymi w osolonej wodzie i polane sosem chrzanowym. Pycha....

Przy garach: Tomasz

Pstrykała: Aga