Fusili z łososiem i cukinią

   Pewnie większość z Was będzie mnie odsądzać od czci i wiary, ale to niestety nie zmieni faktu, że łososia nie lubię. Za to bardzo go lubi Agnieszka i już zaraziła tą chorobą nasze dzieci. Po raz pierwszy więc będę opisywał danie którego nie próbowałem i znam smak jedynie z opowiadań. Aga poleca więc chyba można jej zaufać. 

   Moja niechęć do ryb w ogólności, a do łososia szczególnie, wynika z bardzo prostej rzeczy. Tak już mam, że staram się nie zjadać rzeczy, które śmierdzą. To chyba w miarę normalny mechanizm obronny, który pozwala nam na przykład uniknąć zatrucia po zjedzeniu nieświeżego jedzenia. A jednak zaskakująco wiele osób ma wyłącznik, pozwalający im, wyciąć to kryterium w przypadku ryb. Niepojęte zupełnie, moim zdaniem. A ta tutaj, pyszna rybka, kiedy rzucić ją na patelnię, po prostu śmierdzi. Nie da się tego nazwać inaczej. Żadne eufemizmy typu "specyficzny zapach" nie obrazują prawdy. I to cały sekret. 
   Przepis jest luźno inspirowany przepisem, który znaleźliśmy na tym blogu. 

Potrzebne będzie: 

• 200 gramów świeżego łososia
• ćwierć kilograma fusili
• średniej wielkości cukinia
• 100 ml gęstej śmietany 36%
• dwie łyżki masła do smażenia
• sól i pieprz do smaku

   Przygotowanie jest podobno dosyć proste. Łososia trzeba pokroić w paski i krótko obsmażyć z obu stron na maśle. Cukinię zetrzeć na drobnych oczkach tarki, a potem wrzucić na jakieś pięć minut na tą samą patelnię, z której zdjęliśmy łososia. Po tym czasie dodać łososia, śmietanę i obficie doprawić solą i pieprzem. Można jeszcze chwilę podusić, ale uważajcie żeby ryba Wam się kompletnie nie rozpadła. 
   W tym samym czasie gotujemy makaron, zgodnie z tym co producent raczył napisać na opakowaniu. Można oczywiście wziąć jakiś inny, niekoniecznie akurat fusili, ale tutaj składniki sosu fajnie wchodzą w spirale makaronu, więc jest to dobry wybór. 

Przy garach: Aga
Pstrykała: Aga